Pragmatyzm to kierunek filozoficzny, którego ojczyzną jest USA. Zakłada on racjonalną ocenę zastanej rzeczywistości oraz podkreśla rolę logicznego myślenia. Pragmatycy są rzeczowi, konsekwentni i twardo stąpają po ziemi. Czego możemy się od nich nauczyć?
Czym jest pragmatyzm?
Pragmatyzm jest młodym kierunkiem filozoficznym, który powstał w Stanach Zjednoczonych Ameryki na przełomie XIX i XX wieku. Charles Pierce jest uważany za "ojca" pragmatyzmu, a jego myśl kontynuował William James. Pragmatyzm ponad wszystko cenił prawdę, podkreślał rolę prawdy i doświadczenia. Ceniono realną ocenę rzeczywistości. Uważano bowiem, że jeśli mamy jakiś problem to z pewnością istnieje jego rozwiązanie. Wiedza jest dla pragmatyków czynnością, do której dochodzi się metodą prób i błędów - jesteśmy czujnymi obserwatorami świata. Dla pragmatyka prawdziwe było to, co użyteczne, jeśli coś przestało być przydatne, przestało być równocześnie prawdziwe.
Elementami pragmatyzmu są:
- metoda i teoria prawdy,
- pluralizm,
- podkreślanie roli wiary i doświadczenia.
Geneza pragmatyzmu
Źródeł pragmatyzmu upatrywać należy w angielskim empiryzmie oraz psychologii XIX-wiecznej. W ten sposób ludność USA reagowała na idealizm racjonalistyczny w innych częściach świata, w tym właśnie w Europie. Prekursorem myśli pragmatycznej był Charles Pierce, to on wymyślił nazwę dla kierunku oraz opracował podstawowe idee. Z kolei William James, wspomniany już wcześniej, zajął się popularyzowaniem kierunku.
Pragmatyk - jak się zachowuje i jaki jest?
Wiemy już sporo o pragmatyzmie, jak na razie jednak jest to tylko teoria. Warto przełożyć ją na praktykę i odpowiedzieć sobie na pytanie, jaki jest i jak zachowuje się współczesny pragmatyk? To osoba, która:
- preferuje logiczne myślenie i działa według planu;
- dba o to, aby skutecznie realizować powzięte sobie cele;
- ma analityczny umysł;
- jest osobą konsekwentną i upartą;
- bywa perfekcjonistą;
- jest osobą sumienną i pracowitą;
- rzeczywistość ocenia realnie, racjonalnie;
- potrafi zarządzać grupą, jest urodzonym przywódcą - w zespole chce dominować, źle znosi typową pracę zespołową;
- jest stanowczy i zdecydowany w działaniu;
- wszelkie decyzje podejmuje sam, nie pyta nikogo o zdanie, jest osobą bardzo samodzielną, ceni sobie niezależność;
- rzadko lub w ogóle nie prosi innych o pomoc;
- ma ogromny szacunek do tradycji;
- bywa, że przyjmuje postawę na minimum: robi jak najmniej, aby osiągnąć sukces - ta postawa nie występuje u pragmatyków-perfekcjonistów;
- przywiązuje dużą wagę do jakości - bardzo często ubiera się w markowe ubrania, dobiera stylowe dodatki;
- bywa, że czuje się lepszy on innych;
- może brakować mu empatii, miewa problemy ze zrozumieniem uczuć i zachowania innych ludzi - bywa narcyzem;
- bywa egoistą, nie zawsze liczy się ze zdaniem innych;
- ma problem z przyznaniem się do błędu i przyjęciem krytyki;
- może mieć problem z komunikowaniem się z innymi, bywa konfliktowy;
- ma problemy z twórczym myśleniem i kreatywnym rozwiązywaniem problemów;
- może mieć problem z nawiązaniem kontaktu z artystami, może nie rozumieć dzieł artystów;
- nie lubi marzyć, marzenia są dla niego nieprawdziwe, uważa, że to strata czasu, nadto jest osobą dość twardo stąpającą po ziemi.
Pragmatyzm w pracy - idealne zawody dla osoby pragmatycznej
W jakich zawodach idealnie sprawdzi się pragmatyk? Najlepszym rozwiązaniem będą dla niego profesje, które nie wymagają pracy zespołowej oraz wymagają logicznego, analitycznego myślenia. Pragmatyk doskonale sprawdzi się w takich zawodach, jak:
- prawnik,
- architekt,
- chirurg,
- przedsiębiorca,
- dziennikarz,
- mechanik,
- hydraulik,
- informatyk,
- manager itp.
Czego możemy się uczyć od pragmatyków?
Czy od oschłych i logicznie myślących pragmatyków możemy się czegoś nauczyć? Oczywiście, mimo tego, że w kontaktach bywają dość oziębli i zdystansowani, maja wiele cech, które możemy podziwiać oraz wiele zalet, które przydają się w codziennym życiu. Po pierwsze, na uwagę zasługuje analityczny umysł i umiejętność logicznego myślenia, które są jednymi z najmocniejszych stron pragmatyków. Takie zdolności przydają się w pracy, ale nie tylko. Pozwalają nam efektywniej planować swoje działania, sprawiają, że o wiele lepiej nam dążyć do wyznaczonego sobie celu. Nauczyć się można od nich również konsekwencji w działaniu, nie oszukujmy się, nierzadko brakuje jej nam, zwłaszcza w relacji rodzic-dziecko. Pragmatyk to także osoba bardzo pracowita i sumienna, warto uczyć się od nich tej pracowitości, pomoże nam ona wypełniać swoje zarówno domowe, jak i zawodowe obowiązki. U pragmatyka godny podziwu jest również szacunek dla tradycji - niestety, wielu z nas obecnie zapomina, jak ważne powinny być dla nas tradycyjne wartości.
Czego z kolei powinien nauczyć się pragmatyk?
Obok swoich zalet warto postawić na:
- rozwój empatii,
- wybycie się egoizmu,
- doskonalenie kreatywności oraz elastyczności w myśleniu i działaniu.
Czasami te cechy są bardzo przydatne, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym.
Komentarze